High Art

Voor mijn literair-beeldend project op het Kunstenfestival Watou  vertrok ik van een actueel thema. De bomkraters uit de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen en de huidige oorlog in Oekraïne verschillen weinig van elkaar. In beide gevallen staan ze voor ondraaglijk lijden. Ik verbond een reeks schilderijen en tekeningen van bomkraters met een aantal kortverhalen. In de beelden zijn de figuren afwezig, waardoor ze een universele betekenis krijgen. In de begeleidende verhalen is de mens juist wel aanwezig en wordt hij geconfronteerd met de gaten in zijn ziel. De verhalen zijn tragisch en komisch, absurd en poëtisch.

The Suspension of Disbelief

CBK Zeeland, 3 oktober - 19 november 2021

Voor deze tentoonstelling schreef ik een aantal korte verhalen over geloof en ongeloof. Ik liet me onder andere inspireren door Zeeland, waar de religieuze beleving een scherp contrast vormt met het hedonisme van de toeristen. Voor dit project werkte ik samen met een aantal lokale bewoners. De diverse beeldverhalen die zo ontstonden vormen samen een verrassende kijk- en leeservaring, tenminste, voor wie zijn ongeloof even laat varen.

©2021 Joris Vermassen
The Suspension of Disbelief
- De Dominee
©2021 Joris Vermassen
The Suspension of Disbelief
- De Openbaring
©2021 Joris Vermassen & Mohamad Abo Zarraa
The Suspension of Disbelief
- De Koffer
©2021 Joris Vermassen & Suzan van Sighem
The Suspension of Disbelief
- De Trui
©2021 Joris Vermassen & Hans de Ridder
The Suspension of Disbelief
- De Missie
©2021 Joris Vermassen
The Suspension of Disbelief
- De Genezing

Bloed/Blood - a graphic story

Galerie D'Apostrof Deinze, 2019

Ze schudt me de hand.

Haar vingers zijn vederlicht.

Er zitten verfrestjes op. 

 

 

In 2019 maakte ik de solotentoonstelling 'Bloed', een ruimtelijke installatie die bestond uit schilderijen, teksten, tekeningen, foto, video en geluid. Bij deze tentoonstelling hoorde ook een boek'Bloed' is het verhaal van een vluchteling die terechtkomt in een klein dorpje en er kennismaakt met een plaatselijke kunstenares. Daarbij liet ik me inspireren door het dorp waar de galerie zich bevindt. Met de lokale elementen bouwde ik een universeel verhaal over menselijk lijden en verbondenheid. Ik maakte ook een publicatie over the making of van deze tentoonstelling.

IMG_2328
IMG_2296
IMG_2332
JV_Bloed_0135
JV_Bloed_0128_edited1
IMG_2331
JV_Bloed_0016
JV_Bloed_0063
IMG_2292
WhatsApp Image 42019-06-27 at 11.28.51
IMG_2293
JV_Bloed_0117
JV_Bloed_0106
JV_Bloed_0123
JV_Bloed_0146
IMG_2330
JV_Bloed_0093
WhatsApp Image 2019-06-27 at 11.28.51 2
JV_Bloed_0088
IMG_2294
JV_Bloed_0051
JV_Bloed_0048
JV_Bloed_0041
IMG_2291
JV_Bloed_0034
IMG_2334
IMG_2298
IMG_2301
IMG_2318
IMG_2322
IMG_2313 2
IMG_2314 2
_DSC8655
_DSC8620
_DSC8614
_DSC8645
_DSC8659
_DSC8713
_DSC8724
_DSC8625
_DSC8700
_DSC8702
_DSC8630

Doctoraat

In 2016 behaalde ik een doctoraat in de kunsten. Daarin ging ik op zoek naar een nieuwe vorm van beeldverhaal. Het leidde me naar een oude liefde, de beeldende kunst. In de kabinetruimte van de School of Arts Gent toonde ik Alice en Louis, een verhaal in woord en beeld, met teksten, schilderijen, tekeningen, objecten en foto's. Daarnaast nam ik deel aan een aantal groepstentoonstellingen.

 

 

Groepstentoonstellingen

COLUMNS

Tussen 2013 en 2016 schreef ik columns voor HART, een magazine voor hedendaagse kunst. Toen ik na mijn doctoraat in 2016 zelf actief werd in de hedendaagse kunst, zette ik er een punt achter.